Adres :
Ter Kamerenabdij
Elsene
Gps-coörd. :
50.8185
, 4.3757
Identiteit
Categorie :
Arbre remarquable
Latijn :
Tilia x europaea
Naam FR :
Tilleul commun
Naam NL :
Gewone linde
Naam EN :
Common European linden
Familie :
Tiliaceae
Hoogte :
20 m (+-)
Beoogde hoogte :
Deze soort kan 20-45 m hoog worden
Diameter kruin :
idem
Omtrek van de stam :
niet gemeten
Verwachte omtrek :
212 cm
Verwachte levensduur :
Kan tot 500 jaar oud worden
Oorsprong/Afkomst :
Europa
Voorkeursbodem :
Alle
Voorkeursklimaat :
Gematigd
Diensten geleverd door deze boom
Verfraait het landschap :
+++
effect van een dubbele bomenrij
Verrijkt de biodiversiteit :
+++
tal van bijhorende insecten- en schimmelsoorten
Levert zuurstof :
++
effect van het geheel
Zuivert de lucht :
++
de bomenrij vormt een gordijn dat de stofdeeltjes tegenhoudt
Filtert het water :
ø
Voorkomt overstromingen :
ø
Slaat koolstof op :
++
redelijk veel voor het geheel, gemiddelde biomassa, niet zo duurzaam hout
Verzacht het klimaat :
+++
koelte onder het gewelf
Beperkt de erosie van de bodem :
ø
Doet goed, is nuttig :
+++
bloemen, bladeren, spinthout, schors, hout
Kenmerken/Karakter van het individu
Deze kleinbladige linde maakt deel uit van een dubbele bomenrij met een tiental individuen. Ze groeien aan de achterkant van het kerkkoor van de Ter Kamerenabdij. Hun mooie rechte en regelmatige stammen en hun kruinen met een vol bladerdek in de vorm van een gewelf, lijken de kerk te weerspiegelen. Het lijkt alsof de tuinier die hen heeft geplant een levend monument heeft willen creëren. Het licht en de sfeer die deze bomengroep verspreidt, zijn bijzonder. De bomen doen het hele abdijdomein lekker ruiken wanneer ze allemaal samen in bloei staan. Ze trekken bestuivende insecten aan, en ook wandelaars. Eind juni - begin juli bedekken ze de grond met een uitnodigend, aangenaam geurend goudgeel tapijt. Kinderen gaan er maar al te graag in rollen.
IN PROMENADA
De regelmaat van de stammen doet denken aan een stenen zuilengang. Het is interessant om te zien hoe de bomen tijdens hun groei met mekaar geconcurreerd hebben in hun strijd om licht. De vertakkingen, en dus ook de bladeren, zijn totaal naar de buitenkant van de bomengroep georiënteerd. Sommige bomen hellen zelfs naar de buitenkant om van het licht te kunnen profiteren.
