Wandel met ons mee door een van de mooiste groene longen van Brussel, een speels, levendig pareltje voor jong en oud. Het Josaphatpark is heel uitgestrekt, en heeft verschillende ingangen. Deze wandeling start aan de ingang aan de Azalealaan. Bij het binnenkomen zie je vlak voor je verschillende pijltjes - je volgt de pijltjes naar rechts, richting muziekkiosk.
Transit >>>Deze wandeling start aan de ingang aan de Azalealaan. Bij het binnenkomen zie je vlak voor je verschillende pijltjes - je volgt de pijltjes naar rechts, richting muziekkiosk.
Onderweg passeer je een aantal mooie, hoge platanen. Aan de rand van het water zie je ook een prachtige treurwilg. Zijn takken strelen het wateroppervlak. Het gezang van de vogels overstemt bij momenten het verkeer op de Azalealaan.
Al heel snel zie je aan je linkerkant een paadje dat naar beneden loopt. Volg het paadje naar de rotonde met een groen bronzen beeld van een man die in de hoogte tuurt. Zijn blik lijkt op de Brusilia-toren gericht. Kijk vanaf dat punt in de tegenovergestelde richting: zo heb je een prachtig zicht op een indrukwekkende gewone plataan, het vertrekpunt van onze wandeling. Hij strekt majestueus zijn kruin uit over een prachtige (bloemen)weide, één van de vele plekken waar het park werkt rond biodiversiteit.
Keer langs hetzelfde paadje terug naar boven, en loop rechtdoor tot aan het ronde plein met de muziekkiosk. Daar aangekomen, zie je aan de linkerkant de gewone plataan - nu van de andere kant. Hij heeft een mooi zicht op het plein vlak voor hem. Het is alsof de bomen rondom het plein verbonden zijn met elkaar, en over de open ruimte heen met elkaar communiceren.
Transit >>> Passeer de plataan aan je linkerkant, en meteen aan de overkant van het pad wacht je al een tweede, bijzonder individu: de gewone haagbeuk. Vanuit zijn korte dikke stam vertrekken dikke takken die zich uitstrekken over het paadje en zacht contact maken met de plataan.
Transit >>> Volg verder de cirkel van het plein. Links passeer je een etablissement waar je even kan verpozen, rechts passeer je een witte sculptuur. Je volgt het pad rechtdoor, en net naast een berk staat een bosje van hulst. Dit bijzondere bosje lijkt wel een cocon - ondanks de prikkende blaadjes, hangt er een vriendelijke sfeer. Als de zon schijnt, kan je een speels spel van schaduw en licht waarnemen op de grond tussen de opgedroogde hulstblaadjes.
Iets verderop groeit aan dezelfde kant een gelijkaardig bosje: een bijzonder gezelschap van 7 taxusboompjes. Je ziet 7 stammetjes, waarvan de kruinen helemaal vervlochten zijn. Ze vormen een echt netwerk, het lijkt wel een octopus met vele armen.
Transit >>> Iets verderop aan dezelfde kant, groeit nog een gewone taxusboom - deze staat alleen. Zijn takken buigen ook af naar dezelfde kant tot op de grond.
Eens deze eenzaat gepasseerd, zie je op de hoek van het grasplein een gewone esdoorn. Hij strekt zijn kruin mooi uit over het grasveld en over het paadje. Dit individu heeft op een bijzondere manier mensen uit de hele wereld samengebracht!
Transit >>> Onderweg kom je zeker vele wandelaars tegen met hun hond, en eksters en kraaien die patrouilleren om voedsel te vinden. In de verte hoor je het ruisen van het water van de fontein, en je komt aan bij de vijver aan je rechterkant.
Aan de rechterkant, iets verderop, staat een tulpenboom met zijn voet langs het water. Zijn takken lijken een diepe buiging te maken - of misschien wil hij in de zomer zijn mooie bloemen spiegelen in het wateroppervlak? Kijk even hoe zijn blaadjes eruitzien, anders loop je hem misschien voorbij!
Aan de overkant van de vijver zie je een grote duiventil waar duiven af en aanvliegen
Transit >>> Enkele stappen verder, aan de linkerkant, groeit een bijzondere gewone haagbeuk. Vooral zijn stam springt in het oog. Er lijken talrijke holletjes in te zitten waar dieren kunnen in wonen. De grote stam splitst zich ook op in drie afzonderlijke stammen. Achter de haagbeuk passeert een beekje dat in de zomer door het park stroomt.
Transit >>> Tegenover de haagbeuk, aan de rechterkant, groeit een moerascipres. Klimop groeit langs zijn stam en het zonlicht speelt door zijn blaadjes - zijn kruin lijkt wel een fijnmazig kantwerk. Hij zorgt voor een feeërieke sfeer, en verrast met een spel van lichtreflecties tussen het water en de kruin. Als je geluk hebt, kan je ook vlinders zien die graag op deze plek rondfladderen.
Transit >>> Wandel verder rechtdoor, en je passeert het speelplein aan je rechterkant.
Op de hoek voorbij het speelplein, zie je een sculptuur van een moeder die haar kind de borst geeft. Even voorbij het standbeeld, kom je bij een brugje dat over het water loopt. Aan de overkant kan je het paviljoentje zien waar de ezeltjes van Schaarbeek aan het grazen zijn.
En kijk dan even naar boven: hoog in de hemel, zie je een reusachtige populier uittorenen boven het park. Terwijl je verder stapt rond de vijver, kan je vanuit alle perspectieven dit individu volgen, dat als een vuurtoren het park overschouwt. Geniet onderweg ook van dit stukje vijver met de prachtige begroeiing en de kleine boompjes op de berm.
Terwijl je richting de populier wandelt, passeer je verschillende rotsformaties. Langs dit prachtige paadje waar je soms over het water en tussen de rotsen stapt, wacht ons een volgende bijzondere bewoner van het park: de reuzenzilverspar.
Transit >>> Van hieruit volg je verder de weg tot aan de volgende reus die we al een hele tijd in het vizier hebben: de Canadese populier Neem even de tijd om de wijsheid, de ouderdom en de kracht te voelen die van dit individu uitgaan.
Transit >>> Zonet ben je ook een mooie dreef gepasseerd met verschillende bankjes. Twee rijen zwarte elzen staan uitnodigend langs dit pad. Een ideale plek om even uit te rusten en te laten binnensijpelen wie je allemaal ontmoet hebt op deze wandeling.
Transit >>> Hier zou je de wandeling kunnen beëindigen. Aan het einde van dit paadje zie je een trap die terug naar die andere bewoonde wereld leidt. Of je kan het pad nog even volgen naar rechts en een laatste, bijzondere reus bezoeken. Voorbij het witte huisje op de Generaal Eisenhowerlaan 132, zie je hem links voor jou al boven het park uitrijzen: de mammoetboom.
Verderop, aan de linkerkant van het pad, ontmoet je de voet en de gigantische stam die bijna tot op de grond bedekt is met takken. Deze reus staat op de grens tussen stad en natuur, als een poortwachter tussen twee werelden. Laat je deze wachter achter… of maak je rechtsomkeer richting park? Aan jou de keuze:)
