Het Leopoldpark
Een beetje geschiedenis: Flashback
>>> De wandeling begint aan de kleine ingang van het Leopoldpark aan de Vautierstraat, tussen het Europees Parlement en het Museum voor Natuurwetenschappen. Je volgt een kasseienpad dat geleidelijk aan smaller wordt en in een zandpad verandert. Je stapt binnen in een kleine tunnel van groen in het voorjaar, een takkengewelf in de winter. De tunnel wordt gevormd door twee hagen en de kroon van een vreemde boom aan de rechterkant.
>>> Kijk eens over het hek links van je. Daar staat de grootste Siberische iep van het Gewest en waarschijnlijk ook van België. De "zelkovas" van dit kaliber kunnen op de vingers van één hand worden geteld. Deze boom behoort tot een soort die zelden in Brussel geplant wordt. Hij herinnert aan het verleden toen het park een dierentuin was. (Als het hek open is, dan is het de moeite om iets dichterbij te gaan, heel voorzichtig, om de grond niet te verdichten of de wortels te vertrappen.)
>>> Wandel verder en ga binnen in het park. Steek de steeg over en wandel onder de bomen recht voor je. Je kan het hele park zien. Op de helling rechts trekt een gigantische boom, de grootste van allemaal, jouw aandacht. Het is een oosterse plataan, een van de pijlers van Wood Wide Web.
>>> Eens je rond deze groene reus bent gestapt, zie je een trap aan je rechterkant. Neem de kasseienweg die lichtjes stijgend het park doorkruist. Je passeert een bankje en een kleine geul (waar in de zomer een beekje stroomt). Iets verder aan je rechterkant wachten 3 grote bomen je op in het midden van een glooiend gazon. De grootste boom, op de achtergrond, is een tulpenboom.
>>> Daal de helling af naar de vijver. Maar niet te snel: je passeert een kastanjeboom. Het is de moeite waard hier even te stoppen.
>>> Daal verder de lichte helling af naar de rand van de vijver. Let op dat je de kleine beek goed oversteekt. Voor jou, iets aan je rechterkant, staat een kale cipres. Hij is groen in het voorjaar en de zomer, naakt in de winter.
>>> Loop langzaam langs de vijver (hij bevindt zich aan je rechterkant). Onderweg kan je rechts een jonge haagbeuk zien . Zijn takken zijn laag, waardoor je de bladeren en vruchten van dichtbij kan bekijken.*
Recht voor je, bij de splitsing van de weg, staat een witte paardenkastanje.
Hij is van dezelfde soort als de kastanjeboom die de wandeling opende: de beroemde "Octopus". Zijn schors, bladeren, bloemen of vruchten, zijn identiek. Maar hij ziet er anders uit: zijn silhouet is ranker. Hij maakt deel uit van een groepje bomen en kon zijn kruin niet helemaal ontplooien. Hij moest zich uitstrekken om licht te zoeken.
>>> Neem de weg die links omhoog gaat. Net voor de ingang van het Lycée Emile Jacqmain wacht een ginkgo biloba je op.
>>> Blijf rechtdoor gaan. Loop voorbij het Lycée Jacqmain aan je linkerkant. Loop dan langs het gazon aan je rechterkant. Het pad loopt naar beneden naar een van de ingangen van het park (Belliardstraat). Je ziet een groot hek dat geflankeerd wordt door twee kleine paviljoenen die dialogeren met twee esdoorns.
Hier zou je de wandeling kunnen beëindigen.
>>> Wie wil kan nog een stukje verder langs de vijver wandelen, tot aan de poort van het Jourdanplein. Onderweg ontmoet je verschillende opmerkelijke bomen.
Een paar stappen van de esdoorn vandaan, staat een kleine rij van vier ginkgos. Herken je ze? Probeer ze te vinden en vergelijk ze met de ginkgo van het Lycée;)
En dan wacht een groep moerascipressen je op aan de rand van het water. Deze individuen zijn bijzonder aantrekkelijk in de herfst.
>>> Een paar meter verder passeer je onder het gebladerte van een prachtige treurwilg.
Dan wandel je langs een nieuwe moerascipres. Je kan hier zijn kruin zien in de herfst.
Je loopt langs de vijver tot je bij de splitsing komt. Je neemt het pad links, richting de uitgang van het park. Je passeert onder twee prachtige gewone haagbeuken.
>>> Deze groene tunnel brengt je terug naar het hectische leven van de buurt ... of misschien blijf je liever in het park:)