Okkernoot

In de hoek van een van de grasperken van het Egmontpark, ver uit de buurt van andere bomen, kan deze notelaar al zijn takken en bladeren uitspreiden om het licht op te vangen. Hij neemt langzaam maar zeker het roer over van een hele oude notelaar die niet ver hier vandaan groeide en die vandaag verdwenen is. Een beetje teruggetrokken trekt hij ‘s zomers al eens wandelaars aan die in zijn lommer komen verpozen. In de herfst valt hij meer op, wanneer zijn bladeren felgeel kleuren en zijn noten de bodem bedekken. Zijn lichtjes gebogen stam duidt op de overheersende windrichting in het windgat dat ontstaat door de grote toren achter hem. Het is te hopen dat hij het even lang uithoudt als zijn voorganger.