Beuk

Aan weerszijden van het Martelarenmonument uit 1830 staan twee groepen van 14 in kubusvorm gesnoeide beuken. Tegenover de boekhandel en de kantoren van Maison CFC bevindt zich, onder het plaveisel, het gemeenschappelijke graf van de 467 helden en martelaars die sneuvelden tijdens de “Septemberdagen van 1830”, het beginpunt van de Belgische Onafhankelijkheid. Het is in deze “historische” humus dat 14 van de 28 beuken van het plein zijn geworteld.

De kubus- of doosvormige snoeiwijze van deze kleine bomen, die hun schaduw zuinigjes op het plein werpen, doet denken aan een nestkastje dat in een boom hangt, een doos in een doos, een miniatuurwoning… maar ook, als een matroesjka, aan het boek op de tafels van Maison CFC, uitgeverij en boekhandel.

Het boek, een object, een ruimte op zich. Een ruimte om zich terug te trekken, weg te dromen, te lezen, maar ook om te bezinnen, door de tijd te reizen, te kijken, na te denken. Een beetje zoals de Baron in de bomen, de bekende figuur van de Italiaanse schrijver Italo Calvino: na een ruzie klimt een twaalfjarige jongen in een eik en beslist om nooit meer naar beneden te komen. Hij leeft echter niet als een kluizenaar maar klimt van tak naar tak en ontdekt zo de hele wereld: “Hoe vastbeslotener hij was om teruggetrokken tussen de takken te leven, des te meer leek hij de behoefte te voelen om nieuwe banden met de mensheid aan te knopen.” *

• I. Calvino, De baron in de bomen, vertaald door Henny Vlot, Uitgeverij Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2009, p. 223.