Adres :
Tuinwijken Le Logis en Floréal
Watermaal-bosvoorde
Gps-coörd. :
50.8095
, 4.4173
Wetenschappelijke inventarisatie :
Identiteit
Categorie :
Arbre remarquable
Latijn :
Salix alba
Naam FR :
Saule blanc
Naam NL :
Gewone wilg
Naam EN :
White willow
Familie :
Salicaceae
Hoogte :
10 m
Beoogde hoogte :
Deze soort kan 25 m, soms 30 m hoog worden
Diameter kruin :
15 m
Omtrek van de stam :
450 cm
Verwachte omtrek :
500 cm
Verwachte levensduur :
Kan tot 150 jaar oud worden
Oorsprong/Afkomst :
Europa, Noord- en West-Azië, Noord-Afrika
Voorkeursbodem :
Houdt van vochtige, lichte, frisse bodems
Voorkeursklimaat :
Gematigd
Diensten geleverd door deze boom
Verfraait het landschap :
+
is heel ingrijpend gesnoeid, er blijft alleen nog een knot over
Verrijkt de biodiversiteit :
+++
holle stam, dient als verblijf- en schuilplaats voor insecten en vogels
Levert zuurstof :
heeft amper nog bladeren
Zuivert de lucht :
idem
Filtert het water :
-
geplant bovenaan hellingen
Voorkomt overstromingen :
ø
Slaat koolstof op :
afbraak van de stam en de wortels
Verzacht het klimaat :
ø
Beperkt de erosie van de bodem :
+
stabiliseren van hellingen
Doet goed, is nuttig :
+++
schors: bevat salicine, dat in de farmacie gebruikt wordt om aspirine te maken
Collectie van de Belgische Staat, permanente bruikleen aan de [Plantentuin Meise](<https://www.plantentuinmeise.be/nl/home/>). Hempel, Die Bäume und Sträucher dese Waldes, pl. 27, 1889
Kenmerken/Karakter van het individu
Dit individu heeft zich samen met de tuinwijken Le Logis en Floréal in Watermaal-Bosvoorde ontwikkeld. In de jaren 1920 concipieerde de stedenbouwkundige Van der Swaelmen deze cités met arbeiderswoningen als een immens bewoond park. Hij heeft dit stedelijke landschap getekend en samengesteld met de natuur in het achterhoofd. In deze setting had elke boom een zeer specifieke plek. Deze gewone wilg is zonder twijfel gekozen voor zijn bladerdek met zilverkleurige reflecties en voor de gele kleur van zijn bloesems in de lente. Hij is enorm groot geworden, maar ook hol. In plaats van hem te kappen heeft men zijn stam behouden in de hoop dat hij opnieuw een knot vormt.
